Op de tijdlijn een overzicht van gebeurtenissen in het (werkzame) leven van Majoie Hajary in 96 vensters. De tijdlijn wordt zo nodig bijgewerkt. Aanvullingen zijn welkom. Op de kaart de landen waar ze woonde, werkte en inspiratie opdeed.
Tijdlijn (Ne, En, Fr)
Wanneer kreeg Majoie Hajary (1921-2017) haar eerste pianolessen, wanneer maakte ze haar eerste compositie, wie waren haar docenten, door welke musici liet ze zich inspireren, in hoeverre waren haar privéleven – haar huwelijk met Roland Garros, directeur van Air France – en haar doorspelen tijdens de oorlog van invloed op haar loopbaan?
De (complete) Tijdlijn geeft in 96 vensters een overzicht van belangrijke en controversiële gebeurtenissen in het (werkzame) leven van Majoie Hajary. Inclusief foto’s, programmaboekjes en correspondentie. Hieronder een ‘preview’.
Deze informatie is vóór publicatie van de biografie eind 2024 alleen onder strikte voorwaarden te raadplegen.
Neem daarvoor contact op met Ellen de Vries: ellen@ellendevries.nl
Tijdslijn niet zichtbaar op de mobiel?
Draai het scherm een kwart slag.
Zoek binnen de tijdlijn:
De voorouders van Majoie Hajary komen als slaafgemaakten en contractarbeiders uit Afrika, China en India per schip bij Braamspunt Suriname binnen. Tot 1954 is Suriname een kolonie van Nederland, in dat jaar verkrijgt het binnenlandse autonomie. In 1975 wordt Suriname na circa 300 jaar van koloniale knechting een zelfstandige republiek. Bron: kaart van de Koninklijke Bibliotheek Den Haag. Lithogr. P. Lauters, tek. P.J. Benoit.
Marie Majoie (roepnaam Rieke, later Majoie) wordt in 1921 geboren in Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Ze is de oudste dochter van Harry Najaralie Hajary (1892-1959) en Philippintje (Mien) Wilhelmina Albertina Tjong-Ayong (1896-1976). De muziek van haar Afro-Surinaamse, Hindoestaanse en Chinese voorouders vormen een inspiratiebron voor haar latere composities. Zie de STAMBOOM
Als ze iets verder gevorderd is krijgt Rieke (Majoie) les van de pianiste Elly Fernandes-Benjamins. Haar eerste composities, zoals 'Romanze' en 'Dance of the fairies at midnight' maakt ze als veertienjarig meisje. Zie DATABASE
Voordat Rieke (Majoie) naar Nederland vertrekt, geeft de Russische cellist Bogumil Sykora in februari 1937 in Paramaribo een aantal concerten, met Elly Fernandes-Benjamins op de vleugel. Het groot Symphonie Orkest o.l.v. dirigent Eddy Wessels begeleidt hem bij het stuk 'Kol Nidrei' voor cello en orkest van de componist Max Bruch, 'mejuffrouw' Hajary speelt de pianopartij. Rechts op de foto Elly Fernandes, links Rieke, vermoedelijk in 1939.
Majoie is in de maanden september, oktober en november 1946 in Oranjestad (Aruba) en in Willemstad (Curacao). Ze speelt werken van Beethoven, Chopin, Liszt, Rachmaninov, Bartok en Albeniz. Ook haar zojuist voltooide 'Ballet Hindu' voor orkest en ballet wordt uitgevoerd. ZIE DATABASE.
19 november 1969 wordt de lp Requiem pour Mahatma Ghandi in Frankrijk gepresenteerd. Francoise Vincent-Malletra (Radio France) constateert dat deze opname geenszins een 'eenvoudige weerspiegeling' is van 'Indiase volksmuziek', maar een authentieke zoektocht naar een synthese tussen westerse en Indiase muziek. In Nederland is er in de kranten geen bespreking van deze lp te vinden. Wel in een Turkse krant; Majoie en haar gezin wonen dan inmiddels in Istanbul. Er verschijnt een groot artikel over de fusie die Majoie tussen oosterse en westerse muziek teweeg brengt. Ook vertelt Majoie in dit gesprek de Turkse volksmuziek te gaan bestuderen.
Tussen 1987 en 1991 geeft ze drie leerboeken uit: Yoga du Pianiste, L’ Art du Piano, une méthode à la portée de tous en La forme du Râga, Paris 1991. Zie DATABASE. Over de toetsaanslag schrijft ze in de Nederlandse uitgave Yoga voor de pianist: 'Men kent vermaarde pianisten met magere en benige vingers (...), er zijn er met lange en dunne vingers als klauwen, weer anderen hebben mollige vingertippen en kussentjes. Al deze vertolkers zijn in staat hun toehoorders te ontroeren. Wat is dan wel hun geheim? Het is de liefde. Deze vertolkers houden van de piano, ze zijn er verliefd op, (...), een waanzinnige liefde, die hun alles doet vergeten - techniek, publiek - en door zich te laten meeslepen geven ze het geheim van hun diepste wezen prijs, hun ziel.'
Majoie brengt haar opera 'La larme d'or' ('De gouden traan') ook onder de aandacht van Nicolas Sarkozy, die op dat moment burgemeester van Neuilly-sur-Seine is en aan wiens kinderen ze pianolessen gaf. Hij adviseert haar contact op te nemen met de afdeling Cultuur en Communicatie. Ze vraagt om een bijdrage voor het verder uitwerken van de opera of voor de uitvoering ervan. Zonder resultaat.
Met enige regelmaat wordt nog werk van Majoie gespeeld, in Nederland en in Suriname. In 2007 organiseert de musicus Liesbeth Peroti voor wie Majoie Hajary een voorbeeld is geweest een 'Ode aan Majoie Hajary'. Tijdens het concert worden verschillende composities van haar uitgevoerd, ook fragmenten uit 'Da Pinawiki' en 'De Gouden traan'. Zie de DATABASE voor uitvoeringen van Majoies werk tussen 1990 en 2020. Kijk naar de youtubefilm die Peroti over haar maakte.
25 augustus 2017 overlijdt Majoie Hajary, 96 jaar oud, in haar huis in Neuilly-sur-Seine (vlakbij Parijs), waar ze de laatste jaren van haar leven woonde en waar ze ook begraven wordt. In haar kist een kruikje Surinaamse aarde. Op haar marmeren grafsteen staat voor de eeuwigheid gebeiteld: 'Majoie HAJARY, Mme Roland GARROS Pianist – compositeur 1921-2017.' Was haar leven gewijd aan een muze die haar toch een beetje in de kou had laten staan? Majoie Hajary zei het in 1972 al: een componist wordt pas gewaardeerd als ie dood is.
Bij de samenstelling van deze site is zeer zorgvuldig omgegaan met naamsvermeldingen, bronvermeldingen en copyrights. Mocht u werk van uzelf tegenkomen of herkennen zonder naamsvermelding, neem dan contact op met de sitebeheerder Ellen de Vries.